Hz. Muhammed (s.a.s)’in Mekke’yi fethetmesi ve Mekke’nin, Müslümanların eline geçmesi Araplar arasında büyük bir olay olarak kabul edildi. Özellikle Hevazın gurubu Mekke’yi tekrar ele geçirmek için harekete geçtiler.
Mekke de Müslüman olanlarında katılmasıyla birlikte 12.000 olan İslam ordusu Hevazinlere karşı koymak üzere Hüneyn bölgesine yürüdü. Hevazin ordusu 20.000 kişiden oluşuyordu. Yeni Müslüman olup imanı kalbine tam yerleştirmemiş olanlarda gayri müminlerin daha kalabalık oluşu moral bozukluğu yaptı. Oysa ordu, teçhizat ve silah çokluğu hiçbir zaman zafer nedeni olmamıştır. Nice az topluluk var ki, sayıca daha çok olan topluluğa Allah’ın izni ile galip gelmişlerdir. Nitekim öyle oldu. Hevazinliler bozguna uğradı.
Daha sonra ordu Taif’e doğru yöneldi. Ve Taif kuşatıldı. Bir zamanlar hakaretle kovdukları, taş yağmuruna tuttukları peygamber bu defa 12.000 kişiyle gelip kalelerini kuşattı
Bütün Arap yarım adası Hz. Muhammed’in peygamberliğini ve onun kurduğu İslam ülkesini tanıdı. Artık Kâbe’de de İslam kuralları geçerliydi. Lat, Menat, Uzza artık hepsi paramparçaydı. Hak geldi batıl yok oldu zaten batıl yok olmaya mahkumdur.
Hicretin 10. yılında hac emredilen ayet nazil olunca peygamberimiz hac ibadetini ifa etmek için Mekke’ye gitti. Hac ibadetini yaptı ve 100.000 i aşan topluluğa hayatının en önemli ve son konuşmasını yaptı.
Hz. Muhammed Medine’ye döndüğünde 2 aylık ömrü kalmıştı. Son olarak bakara suresi 281. ayeti nazil oldu. “Herkese kazandığı ne ise noksansız verilecek ve onlar zulme uğratılmayacaktır.” Anlamındaki ayetle kuran-ı kerim mühürlendi. 9 gün sonra ise tüm hayatı boyunca insanlığa ışık saçan yüce peygamber dünyadaki görevini tamamladı ve hakkın rahmetine kavuştu.
Dünyayı bir yetim olarak gelmiş fakat vefatıyla bütün insanlığı yetim bırakmıştı.
