Peygamberimiz bir çatının altında durmuş, yağmuru seyrediyordu. Yağmur,adeta kovadan boşalırçasına yağıyordu. Peygamberimizin arkadaşları da bir bir gelip o çatının altına geçtiler. O sırada bir kadın çıkageldi. Eşeğin üzerine oturmuş,yoldan geçiyordu. Yağmur her yanı ıslatmış, onu sırılsıklam etmişti.Zavallı eşşeği de sırılsıklamdı
Ansızın oldukça kuvvetli bir gök gürültüsü duyuldu. Eşek, bu sesten ürküp üzerindeki kadını yere attı ve hızla sağa sola koşmaya başladı. Peygamberimiz, kadın düşmek üzereyken yüzünü oradan çevirmiş, bu manzarayı görmek istememişti.Kadının üzerinin açılabileceğini ve bedeninin gözükebileceğini düşünmüştü çünkü. Ansızın bir ses işitti:
Ey Allah’ın resulü! Kadının örtüsü üzerinde!
Bunun üzerine Peygamberimiz sevindi. O sırada kadın da düştüğü yerden kalkmıştı. Ama örtüsü ıslak ve çamurluydu. Buna rağmen örtüsünden vazğeçmemiş, daha önce tedbirini aldığı için insanların önünde mahcup olmamıştı. Bir kaç kişi öne atılıp yardımcı oldu. Bir kişi de eşeği getirip kadına teslim etti. Kadın da teşekkür edip tekrar eşeğe bindi ve oradan uzaklaştı. Peygamberimiz, ellerini gökyüzüne kaldırıp Allah’a dua etti: Allah’ım’
Bütün örtülüleri bağışla, bütün örtülüleri bağışla, bütün örtülüleri bağışla!
Arkadaşları da hep birlikte ‘Amin!’ dediler. Daha sonra Peygamberimiz onlara dönerek şöyle buyurdu:
Üzerinize münasip kıyafetler alın. Eşlerinize de söyleyin; evden dışarı çıkdıklarında üzerlerini münasip kıyafetlerle örtsün. O günden sonra Allah’ın, örtülü kadınları ne kadar çok sevdiğini anladılar…
