Hz. Muhammed (s.a.s) 40 yaşlarına geldiğinde yalnız kalma duygusuyla doluydu. Evine ve işine çok bağlı olan Muhammed el emin bu duyguya karşı koyamayacağını anlayınca bir miktar azık alıp Mekke’nin güney doğusunda Hira dağının tepesindeki mağaraya gitti. Buradan mescid-i haram görünmekteydi.
Ramazan ayı bitmek üzereydi kadir gecesi sabaha doğru karşısına vahy meleği geldi.
– Yaratan Rabbinin adıyla oku. O insanı bir damla kan pıhtısından yarattı. Oku Rabbin sonsuz kerem sahibidir. Kalemle yazmayı öğretmiş. İnsana bilmediğiniz öğretmiştir. Anlamına gelen Alâk suresi ilk 5 ayeti okudu ve gözden kayboldu.
Peygamberimiz.Allah dan ilk vahy aldığında çok şaşırmış hatta korkmuştu. Çünkü ne kendisi nede Mekke halkı vahy hakkında bilgi sahibi değildi. Evine geldi, olnalar8ı Hz. Hatice ye anlattı. Hz. Hatice:
– Hayır, Allah seni perişan etmeyecektir. Çünkü sen akrabalık bağlarını devam ettiren, misafire ikramı olan, güçsüzlerin yükünü üzerine alan, fakiri giydiren, felakete uğrayanların yardımına koşan bir insansın. Diyerek teselli etti. Ve Hz. Muhammed’e ilk inanan insan olmak şerefini kazandı.
Vahiy meleği Cebrail ikinci gelişinde
– Ey örtüsüne bürünen kalk insanları uyar sadece Rabbini büyük bil ve büyük olarak tanıt. Elbiseni temiz tut. Pislikten ibaret olan putları terk etmekte daim ol. Anlamına gelen muddesir suresinin ilk 5 ayetini getirdi.
